maandag 26 februari 2018

Op wintersport met de Zoë (Deel 3)

Zaterdag 24 februari 2018.

Ik eindigde deel twee van mijn blog over de wintersport avonturen met 'Morgend vroeg op, eens kijken of we voor etenstijd ons resort in Italië kunnen bereiken. Nu eten die Italianen vrij laat natuurlijk, maar het werd dus 20:15.

Files

De file goden waren ons wederom niet erg gezind. Hoewel we wel geluk hadden doordat we met Google en Tomtom diverse files konden ontwijken, ontsnapten we toch niet aan extra reistijd. Tot aan Ulm ging het nog wel, maar daarna was het werkelijk een bende van Nederlandse skiboxen in de zuid-Duitse asfalt jungle. Het stuk waarbij je een deel regionaal moet overbruggen richting de Brennerpas  (van Kempten [DE] naar Innsbruck [AU])  stond ook muurvast.

De laadstops zoals ik in de 1e blogpost had gepland hebben we gelukkig allemaal bereikt en er ook bij allemaal kunnen laden.

Maargoed, back ontopic. We vertrokken tegen 07:00 vanuit Darmstadt naar Stuttgart, waar bij het hoofdkantoor van de EnbW een snellader met nog 16 stuks 22kW laders staan. De rit erheen ging soepel, al kwamen we door een kleine file en een verkeerde afrit toch een half uur later dan gepland aan. (9:30)

Stuttgart



De 22kW's waren allemaal bezet door een hele rij EV deelauto's van EnBw zelf. Beetje jammer dat ze zelf niet het goede voorbeeld geven door de volgeladen deelauto gewoon elders te parkeren, Nu kan immers niemand meer gebruik maken van al deze laadpunten.

De snellader was gelukkig wel vrij. Met nog 6% lading over, was dit weer een prima etappe. Het omrijden om de files te ontwijken mag dan wat sneller zijn, voor je actieradius is het minder en kan je beter achteraan aansluiten. Je legt dan immers het minste aantal kilometers af.

Er zit een supermarkt dichtbij dus daar even wat ontbeten en om 10:35 weer door met 90% batterijlading en een geschatte actieradius van 183km.



Kempten


Op naar de laatste snellader op Duitse grond, aan de voet van de Alpen bij de McDonalds in Kempten (158 km) alwaar we rond 12:15 aan zouden moeten komen. Dit werd door alle files helaas 13:30. Het omrijden voor de files had ook voor de nodige extra kilometers gezorgd waardoor het toch weer een beetje spannend werd of we het zouden gaan halen.

Een simpele vraag van de navigatie of je een route wil die 5 minuten sneller is, krijgt ineens een andere betekenis als daar 20 extra af te leggen kilometers tegenover staan. In het dagelijks leven heb je daar nooit last van, maar op een route die tot op de km nauwkeurig is gepland, ligt dit toch iets genuanceerder zo ontdekten we tijdens de reis.

De omgeving werd hier al lekker wit van de sneeuw om ons heen, dat was goed voor de ski kriebels. En dat kon je op al die regionale wegen ook prachtig zien; ook de Alpen waren goed zichtbaar. Het zonnetje kwam erbij en heel relaxed zoefden we door de besneeuwde weilanden over de B-wegen langs de files. Snel gaat het niet, maar je rijdt tenminste en bovendien hadden we de hele dag ingepland om de laatste 600 km af te leggen.

Gelukkig  kwam het weer precies goed. Met nog 5% lading over (13 km) draaiden we het parkeerterrein op alwaar 1 plekje vrij was bij deze triple-snellader.

Deze snellader was er eentje in de catagorie 'Niet gebruiken met je NewMotion laadpas' . Maarliefst 48 cent per kWh rekent TNM ervoor, plus starttarieven, een paar cent per minuut en meer van die ongein. Dat had dus zeker €22,50 gekost om hier vol te laden aangezien we toch elke keer wel 38 kWh afnemen. Gelukkig bood deze snellader ook een vaste sessieprijs van €7,50 via een creditcard betaling. Dat komt neer op 19,7 cent per kWh en dat is al een veel schappelijker tarief. Even opletten loont dus de moeite en bespaart je zomaar €15.-

Na een goede lunch voor zowel de auto als de passagiers vervolgden we onze weg de bergen in. We wilden niets aan het toeval over laten qua stijgen en dalen dus hebben we hier tot 97% geladen.

Oostenrijk


'Alleen nog even Oostenrijk door' heb ik onderschat. Hoewel het maar 150 km is van de Duitse naar de Italiaanse kant (Brennerpas) hebben we er door de gigantische drukte ruim 3 uur over gedaan. Tijdens de reis maakte de actieradius meter best wel grote sprongen van 10km tekort (bergop) tot nog 40km extra (berg af), hier moet je wel tegen kunnen. Maar we hadden vertrouwen dat ondanks het bergachtige gebied we de 150km prima zouden halen, niet in de laatste plaats omdat er zoveel files stonden. Je rijdt dan erg langzaam en daardoor verbruik je dus ook weinig. Als uitwijk had ik wel een snellader in Innsbruck op de lijst staan, maar deze bleek uiteindelijk niet nodig. Dat was maar goed ook, want de prijzen bij de snelladers in Oostenrijk zijn bizar hoog. (50-100 cent per kWh). Normale laders niet hoor, maar die snelladers wel.

Brennerpas


Uiteindelijk om 17:50 rolden we het mooiste laadpunt van de hele reis binnen; Raststätte Lanz Plessi Museum Brennero. Een mooi Laadplein, alleen voor EV's toegankelijk. Tussen de Tesla's (tevens Supercharger locatie) stond een mooie ABB snellader en ook nog een 22kW back-up laadpaal ernaast. En zoals in deel 1 vermeld, volledig betaald door de A22 snelweg exploitant. Je moet 30 km daarvoor wel even €9,50 aan tol aftikken, maar daar krijg je dan ook wel alle voorzieningen voor terug.

Er zit een Museum bij wat je gratis mag bezoeken en ruime openingstijden heeft, en tevens een klein restaurantje, Zodat je even de benen kan strekken zonder direct in -10 graden te verkleumen. Het was inmiddels donker geworden. Na een kopje thee en een toiletbezoekje gokten we er een klein uurtje later op dat met 79% lading (156 km) de laatste 113 km wel konden overbruggen.

Het eerste stuk van de laatste etappe was behoorlijk bergaf, hierdoor verhoogde de actieradius van 156 naar zelfs even boven de 200 km. Toen we de snelweg af gingen moesten we nog een klein stukje binnendoor. Er stond nog een ruime 140 km op de meter dus die laatste 50 km zouden we wel gaan halen.

Echter moeder natuur houd je niet zomaar voor de gek, en doordat we ontzettend veel moesten stijgen in korte tijd en met relatief hoge snelheden was hier bij het resort nog maar 22k m van over. (14%) De temperatuur was inmiddels ook al naar -10 gedaald, wat natuurlijk ook niet hielp.

Na het inchecken en een verlaat diner waren we wel toe aan wat rust dus de volgende dag zou ik met het hotel wel uitzoeken hoe we nog een beetje power in de Zoe kregen.

Granny Charging  

De volgende dag moest er van alles gebeuren. Naast het regelen van de ski benodigdheden ook even bij de receptie gechecked waar ik aan de 230V aan mocht sluiten met de Granny Charger. Dat is een laadkabel die je aan een normaal stopcontact kan inpluggen (2300 Watt).  Ik had dit van te voren met het hotel besproken en daar waren zeker mogelijkheden voor. De technische man was heel behulpzaam, maar na een paar pogingen op een willekeurig Italiaans stopcontact ergens uit een raam (met adapter) kregen we de 10A Granny Charger toch niet goed aan de praat. Hij startte met laden, maar na een paar seconden gaf' ie een foutmelding en stopte dan weer. Dit kan duiden op te weinig vermogen of veel vervuiling op de groep. Ik heb er best wel vaak mee volgeladen, maar het ding is nogal kieskeurig op wat voor groep je hem aansluit. Het liefst ergens op een wasmachine groep die alleen voor dat apparaat is aangelegd. En het stopcontact moet ook zeer goed aarde hebben. Maar dat kreeg ik de beste man in het Italiaans niet goed uitgelegd. Uiteindelijk heb ik een plekje gekregen bij de dienst ingang van het Hotel met een verlengsnoer rechtstreeks aan hun meterkast.



Op de foto zie je dat de beste man het verlengsnoer nog even boven een grote dienst ingang langs hing om de bevoorrading niet in de weg te zitten.  Het zou slechts 25 uur en 40 minuten duren voordat het batterijtje weer helemaal vol was, (lol) dus dat was verder prima.

Echter na een paar uurtjes daalde de temperatuur naar onder de -15 en kennelijk was dit té koud voor deze lader; want toen stopte hij er alsnog mee.
De batterij was  9% bijgeladen van 11 naar 20%. (Van 16 naar 28km).

Voor de terugreis vond ik het belangrijk wel voldoende prik in de auto te hebben vóór aanvang. Natuurlijk zouden we wel wat terugwinnen door regenereren zodra we weer gingen dalen, maar het zat me tóch niet lekker die 20%.

Gelukkig had ik uitgezocht dat er in de buurt ook laadpunten waren waar ik in 2016 al een keer een laadpasje voor had aangeschaft. In het dorpje 'Truden'  (15 km, half uur rijden) moest een 22kW laadpaal staan van Alperia die ik kon gebruiken met mijn DUE (Dufferco Energia)  laadpas.

En zo reed ik zondagavond door besneeuwde schilderachtige dorpjes, vol met kerstverlichting en andere sfeervolle elementen. Doordat de Zoë geen geluid maakt en het in de sneeuw zowieso al erg rustig is, gaf dit een hele relaxte en rustige sfeer onderweg naar Truden.

Het grappige was dat het meeste hoogteverschil dus in de laatste 6km zitten. Ik had 6 km gereden, en mijn actieradius was met 2km gestegen. (+8 dus).

Zodoende kwam ik met dezelfde actieradius in Truden als toen ik uit Pampeago vertrok. En toch was ik echt 15 km verder.  Waar ik echter geen rekening mee had gehouden is dat laden het beste werkt met een warme batterij. Bijvoorbeeld als je net 2 uur snelweg hebt gereden. Rijd je 40 door de alpen met een buitentemperatuur van -12 dan is dat geen optimale situatie om op volle kracht je batterij op te laden. Kortom in plaats van de gebruikelijke 1:45 ofzo gaf de auto aan er dit keer 4:10 voor nodig te hebben. M.a.w. in plaats van 22kW bleef er
slechts 10 kW laadvermogen over ivm de kou.

Na een uurtje of twee stond de meter op 73% en vond ik het wel welletjes geweest. Ik reed terug en heb extra opgelet, vlak voor de laatste 6km stond er nog 142 km actieradius op, toen ik boven was nog slechts 81!  Als je gewoon de Hollandse weilanden gewend bent is dat echt ongelooflijk veel verlies in zo'n korte tijd.

Lang verhaal kort, er zit nog 50% aan energie in de batterij en we gaan op de terugweg wel zien hoeveel we kunnen herwinnen door regeneratie. Ik hoop toch wel op een procentje of 80 te komen voordat we de snelweg naar de Brennerpas opgaan, want daar zal het hard naar beneden duiken, gezien de positieve ervaringen op de heenreis.

En dan nu een weekje volop van de piste's. Komend weekend deel 4.  Ciao!

/update: Link naar deel 4







ë

zaterdag 24 februari 2018

Op wintersport met de Zoë (Deel 2)

Zo, de eerste helft van de heenreis zit er op.  Ondanks dat de Zoë een klein wagentje is, viel de bagageruimte toch nog wel mee. Met 4 personen blijft het toch altijd een beetje passen en meten, maar álles wat mee moest paste er gelukkig prima in.

We konden een uurtje eerder vertrekken dus rond 14:30 zijn we gaan rijden. De planning was om rond 17.30 in Rosrath aan te komen en daar wat te eten, om zodoende rond 21:00 bij het hotel aan te komen. Mijn vrouw reed het eerste stuk, lekker rustig aan. De eerste etappe is de langste in de planning (200km) en omdat we volgepakt rijden + lage temperaturen kan je beter iets overhouden aan het eind dan tekort komen.

Na een half uurtje cruisen op 100km/h kwamen we in Nederland al direct in de eerste wintersportfiles terecht op de A12 vanaf Arnhem richting de Duitse grens. Hoewel files voor het bereik van de Zoë geen probleem zijn, (het is juist goed voor je actieradius) hoop je toch dat ze niet zo lang duren.

Hier bleef het echter helaas niet bij. Na bijna 2 uur filerijden kwamen we -met nog zo'n 40km bereik over- rond 18:30 aan bij Bat Koningsforst West. Het was er overvol met voornamelijk Nederlanders die even wilden dineren na die uren file rijden. Hierdoor was de snellader helaas ge-ICEd. Ondanks 3 borden met parkeervakken voor 'NUR' EV stonden er gewoon een paar Nederlandse auto's. In eentje zat nog een bestuurder, die ik vriendelijk heb verzocht te plek vrij te maken zodat wij konden laden. Hij moest toevallig net weg dus tot zover alles goed.


De lader wilde echter niet meewerken, daar waar ik tot nu toe goede resultaten had bij de Tank & Rast/Innogy snelladers, had deze er absoluut geen zin in. De app bleef een foutmelding geven en het ding wilde niet starten. Een maand geleden waren deze snelladers nog gratis, waarbij je plug&play meteen kon laden. Sinds Innogy ze in beheer heeft moet je ze bedienen met een app. Dat werkt niet altijd even makkelijk. Het storingsnummer wat erop staat (0800 2255793)  was niet te bellen met een Nederlands mobieltje. Toen ik het juiste +49 nummer te pakken had, (+49 228 9220) kreeg ik gewoon een bandje dat ze gesloten waren. Wat dat betreft ben je in Nederland wel verwend met o.a. Fastned. Altijd dubbele laders, gereserveerde plekken, etc.

Al kun je er in Duitsland wel gewoon de Polizei voor bellen (110). Die slepen zonder pardon de foutparkeerder weg bij de laadpaal.   



Maargoed. Tijd voor Plan B. Ik had voor elk laadpunt in mijn planning een alternatief laadpunt gekozen, in dit geval was dat Raststatte Fernthal West (+33km).   Er was er ook wel eentje op 10km hoor, maar die had geen fastfood restaurant en dat was inmiddels wel een pré geworden.

Ook hier stond nog file waardoor we pas 19:25 aankwamen bij Ferthal. Het goede nieuws is dat we het precies gehaald hebben, dat de lader ondanks 2 ICE-holes nog 1 plekje vrij had én dat deze lader nog gratis was. Met slechts 3% over aangesloten en op naar de Burger King, die vanwege de wintersport drukte de term Fast-Food niet echt meer waar konden maken. Na ruim 40 minuten wachten in een lange rij was het dan toch eindelijk tijd voor de hamburgers en de frietjes.

Ik had eigenlijk niet verwacht dat we meer dan 200 km zouden halen met deze lage temperaturen, maar de files en de rustige rijstijl van mijn vrouw zorgden ervoor dat we maarliefst 233km aantikten, wat in de winter + snelweg + koud + volgeladen best een prestatie genoemd mag worden.


De Zoë beloonde ons dan ook met een mooi groen blaadje in het rit-rapport.

Rond 20:35 kwamen we weer bij de auto die met een comfortabele 93% lading op ons stond te wachten. Doordat we zo lang gestopt hadden, was er meer geladen dan we eigenlijk nodig hadden, en dat was maar goed ook want de kinderen begonnen wat moe te worden dus konden we lekker doorknallen naar het hotel in Darmstadt. De files waren opgelost en de actieradius gaf nog 243km aan. Dit is uiteraard op basis van de vorige rit, maar ik was niet echt van plan om gemiddeld 54km/h naar de volgende stop te sukkelen.

De 243km verdampte dan ook als sneeuw voor de zon, waar mijn snelheid opliep naar 120/130 en de temperatuur terug naar -4 graden celcius. De 139km die nog gereden moest worden haalden we hierdoor met nog 18km over op de teller, en dat was prima want daardoor waren we met 80 minuten bij het hotel in Darmstadt, zo rond 22:00.

Wat me trouwens opviel is dat hier op de snelweg bij elke grote parkeerplaats duidelijk op snelwegborden is aangegeven dat je hier je EV op kan laden. Hoort u dat, mevrouw van Veldhoven met uw krankzinnige plan om voor 'alternatieve brandstoffen'  1 pictogram te tekenen welke al een 3 jaar ontworpen moet worden?  (Er staan 3 waterstof stations en honderden snelladers langs de NL snelwegen, allemaal zonder éen enkel bordje, maar dat terzijde).

Toen de kinderen op bed lagen ben ik naar de dichtsbijzijnde laadpaal gereden hier 200m vandaan.   Bij deze laadpaal is de 41kWh Zoë met een 2 uur volledig volgeladen in tegenstelling tot de NL publieke palen (4 uur) .  Dat komt omdat bijna alle Duitse publieke laadpalen 22kW vermogen hebben en in Nederland 11kW. En juist die 22kW is érg fijn als je een Zoe of Tesla rijdt, want dan gaat het simpelweg 2x zo snel. Aansluiten, pasje voorhouden, klaar. Het blauwe lampje gaat branden en alles werkt gewoon zoals het hoort. Geef mij maar laadpasjes hoor, dat werkt tenminste altijd.  Er stond helaas een bordje bij dat je er maar 3 uur mocht laden, dus ik haal straks de auto weer weg en zet deze weer bij het hotel neer.

Dit alles gaf me mooi de gelegenheid om m' n blog bij te werken. Morgenochtend vroeg op, richting Stuttgart. Eens kijken of we voor etenstijd het resort in Italië kunnen bereiken.

Tschüss!

Link naar deel 3





donderdag 15 februari 2018

[TNM] Nog steeds oppassen in Duitsland

Het goede nieuws is: er gebeurt iets. We zijn er nog lang niet, maar TNM lijkt tóch te luisteren naar de felle kritiek die is ontstaan naar aanleiding van de eerder gestelde vragen rondom de nieuwe absurde tarieven bij onze oosterburen.  Er zijn enkele laadpunten aangepast en het tarief van €0,35/minuut voor AC laden lijkt te zijn verdwenen van de kaart. Volgens TNM betrof mijn voorbeeld uit Dusseldorf een 'administratieve fout'.

Voor Ladenetz, Allego en de EnBW laadpunten zijn de tarieven per 1 februari 2018 gewijzigd, hier is voor de Duitsers een nieuwsbrief voor uitgegaan, die hier is te vinden. In de nieuwsbrief worden maar een paar laadnetwerken genoemd. De overige laadnetwerken blijven wisselende tarieven houden. Tot zover het goede nieuws. Het hoge tarief is namelijk gedaald...

van 252 naar 238 euro per nacht


Bij 12 uur laden op een laadpunt van €0,33 cent ben je nog steeds €238 kwijt. Verder staan er nog steeds honderden laadpunten met tijdstarieven in de App en op de TNM site, varierend tussen de €0,10 en €0,33 / minuut.  Het líjkt niet echt duur, €0,16 per minuut bijvoorbeeld. Maar als je een paar uurtjes moet laden loopt dit hard in de papieren.  Om dit te illustreren heb ik wederom een praktijkvoorbeeld:

Het steak restaurantje in Kulmbach


Stel je voor dat met je Mitsubishi Outlander (6kWh) met je partner gaat dineren bij Steakhouse Restaurant Hagleite in het dorpje Kulmbach. Op loopafstand zit een laadpunt van E.ON zoals hiernaast is weergegeven.

Om 18:00 sluit je de auto aan, om 23:00 ga je weer weg. Het staat nergens op de paal vermeld, maar TNM factureert je €19,80 per uur, en 5 uur later ben je €99,-kwijt.

Dat is €16,50 (!) per kWh en wie door 5 kan delen weet dat dit €3,30 per kilometer is.

Stel je nou eens voor dat je vanaf het restaurant 1 minuutje de andere kant op was gelopen. Hier staat een NewMotion laadpunt aan het Pörbitscher Platz van €0,48/kWh. En was je voor dezelfde hoeveelheid stroom €2,88 kwijt geweest.  Het ene laadpunt is in dit voorbeeld 34x zo duur dan het andere.

Nu zou je kunnen stellen dat dit een extreem voorbeeld is. Of weer een 'administratieve fout'. Maar zelfs bij de 'voordeliger' laadpalen van 16cpm en 10cpm ben je 6 tot 10 euro per uur kwijt. Er zijn plekken in hartje Berlijn waar je -de hele dag- goedkoper kunt parkeren, dineren, én de auto volledig kunt volladen.

Prijsverschillen tussen laadpunten meer dan 3400%


Het is werkelijk onbegrijpelijk dat The New Motion deze tarieven als 'doodnormaal' publiceert. Het prijsverschil tussen laadpaal 1 en laadpaal 2 is 3438% . Dat is zó groot dat alle geloofwaardigheid van TNM over de Duitse tarieven verloren gaat. Naast het prijsverschil tussen de laadpunten speelt er nog een probleem met tijds-tarieven, namelijk dat de ene auto niet zo snel laden kan als de andere. Dit resulteert in grote verschillen. 

Stop met tijd tarieven, 644% verschil tussen automerk 


Allego heeft dit in 2016 al geleerd, stop met het belasten per tijdseenheid. Naast dat het sinds kort onrechtmatig is, is het ook nog eens ontzettend willekeurig, afhankelijk van model en type auto én bijvoorbeeld de temperatuur.

Een Mitsubishi Outlander rijder is op bovenstaand laadpunt minimaal €5,80 per kWh kwijt om 100% vol te kunnen laden, daar waar dit met een 2014 Renault Zoe op dit laadpunt voor €0,90 per kWh kan. Dat is 6x zo goedkoop, de Outlander bestuurder is hier 644% duurder uit.

Ik roep dan ook The New Motion om opnieuw te gaan onderhandelen met alle exploitanten die meer dan €0,02 per minuut rekenen voor het aansluiten aan hun laadpaal.  Vanaf de €0,03 wordt het namelijk voor alle auto's die niet zo snel laden kunnen (max 3,7kW) duurder dan €1,- per kWh als men 1 nachtje de auto aan de laapaal koppelt. En dat is eigenlijk al een compleet bizar tarief voor een huis-tuin-keuken laadpunt, als je nagaat dat men langs de Duitse snelweg bij de snelladers al vanaf 18 cent per kWh kan laden.

Concreet


Ik blijf met TNM in discussie hierover, en blijf hier ook over bloggen, tot we een beetje redelijke tarieven terugvinden bij een gemiddeld Duitse laadpunt. Maar ik vrees dat dit nog wel een tijdje zal duren.






zaterdag 10 februari 2018

[TNM] Een laagje olie op je pindakaas

The New Motion. 

Elke EV rijder kent 'The New Motion' oftewel TNM. Voor veel mensen is hun laadpas de eerste en enige laadpas die ze kennen en gebruiken in Nederland en ook daarbuiten. Dat is ook niet zo vreemd, met deze populaire laadpas laad je op inmiddels meer dan 64.000 laadpunten in Europa en dit aantal stijgt nog dagelijks. Ze hebben mede daarom dan ook meer dan 100.000 leden.

Daarnaast is hun prijsstelling duidelijk: Bezit van de laadpas is gratis. Voor elke laadsessie berekenen ze de kostprijs + €0,35 voor TNM tot een maximum van 20 laadsessies per maand. Hoewel de meeste mensen veel minder laden gaat het vaak om het idee dat de kosten voor zo' n TNM laadpas nooit meer dan €7,- per maand zullen bedragen. Sinds het eerste uur van de allereerste EV's plaatsen ze laadpalen met de bekende hartjes-borden en hebben ze menig hart van EV rijdend Europa veroverd.

Pindakaas


Kortom, wie is er niet groot mee geworden?  Voor mij is The New Motion de pindakaas op de boterham van de EV rijder. Iedereen kent het, iedereen gebruikt het. Iedereen houdt ervan. Al langere tijd.

Olie


Als je pindakaas te lang laat staan ontstaat er een klein olielaagje bovenop de substantie wat daarvoor nog een lekker smeerbare pindakaas was.  Je kunt dit dan wel gaan mengen, maar de pindakaas wordt toch nooit meer zo smakelijk als daarvoor. En dat is precies wat er 12 oktober 2017 gebeurde. The New Motion werd overgenomen door Shell. De grootste -kleine- EV speler verkocht zijn ziel aan misschien wel  de grootste vervuiler van deze planeet. Het contrast kon haast niet groter. Naast diverse EV rijders van het eerste uur die meteen hun laadpas doorknipten bij het horen van dit nieuws kan je nog uren doorgaan over wat je hier ethisch van vindt. Maar dat bewaar ik wel voor een andere post.

Nee, TNM-ceo Sytse Zuidema heeft tenslotte samen met Shell ons verzekerd dat TNM zelfstandig blijft opereren binnen de Shell groep, en ze gaan extra investeringen doen met het geld van Shell. In zekere zin zou je dus kunnen zeggen dat het Shell geld nu eindelijk verstandig besteed gaat worden. Toch?

De gemiddelde EV rijder zeurt dus niet, roert de pindakaas even goed door elkaar en smeert weer verder. Maar hoe langer de pindakaas over datum is, hoe meer olie er op de pindakaas ontstaat. En hoe minder lekker hij begint te smaken. Hoe vaak je hem ook door roert.

Woorden en daden


Het belang van de EV rijder heeft voor TNM altijd centraal gestaan, in woord en daad. Maar er lijkt sinds de overname een andere wind te waaien en het beleid verandert. Dat merk je aan kleine dingen. Zo tweeten ze nu bijvoorbeeld over clean fuel en petrol en plaatsen geen nieuwe (eigen) laadpunten meer. Waar ze daarvoor nog top afnemer waren bij diverse laadpaal producenten zijn de orders vrijwel opgedroogd en blijven ze uit. De grote extra investeringen zien we dus niet gebeuren.

Strategie


Als iemand met een ICT achtergrond kreeg ik bij dit nieuws direct een meewarig WordPerfect 5.1 gevoel. Shell koopt TNM en doet niets meer aan groei of aan investeringen. Ze laten TNM doodbloeden waarbij ze ondertussen mooie sier maken met hun (gekochte) groene imago. Ik hoop écht dat ik het mis heb.

Forse Prijsverhogingen Duitsland, tot maarliefst 57x (!) duurder.


Sinds 1 februari 2018 heeft The New Motion haar prijzen in Duitsland 'aangepast'  zoals ze zelf zeggen. En inderdaad, er zijn een aantal laadpalen een paar cent per kWh in prijs gedaald, zoals die van EnwB. Helaas kent 'aangepast' ook een andere richting, en daarover wordt niet gecommuniceerd. En dat is een slechte zaak. 

Nu moet gezegd worden dat Duitsland een ingewikkelde laadmarkt is. Met meer dan 600 stroomnetwerken is het op z'n zachtst gezegd nogal rommelig. Gelukkig ontstaan er steeds meer roaming overeenkomsten en kun je met 1 pas bij steeds meer laadnetwerken terecht. TNM speelt hierbij een aanzienlijke rol. 

Helaas werken ze in Duitsland veel met tijd-tarieven. Hoewel dit een zeer oneerlijk systeem is (een Nissan Leaf laad bijvoorbeeld 3x zo langzaam dan een BMW i3) betaal je op die manier  ook meer in de winter omdat laden bij kou langer duurt. 

Dit heeft te maken met een oude energie wet die zegt dat alle verkochte energie die per kWh wordt afgerekend met een ge-ijkte meter moet worden vastgesteld. Aangezien dit dure dingen zijn, besloten de meeste providers dan maar een tijdstarief aan het laadpunt te koppelen om zodoende zonder deze  meter toch hun energie te kunnen verkopen. 

In de rest van Europa gebruikt men vrijwel overal een tarief per eenheid (per kWh dus). De meeste laadpas providers lostten dit probleem daarom creatief op door een gemiddelde laadsessie te nemen en dmv  een globale schatting een kWh prijs vast te stellen.  Bij bijna alle laadpunten waren de gemiddelde prijzen voor een laadsessie zodoende zo tussen de 30 en 40 cent / kWh en dat is eigenlijk in heel Europa wel een redelijk geaccepteerd tarief voor normaal laden aan een laadpaal.

50 liter benzine: 4400 euro alstublieft. 

Maar stel je nou voor dat een liter euro loodvrij ineens €88,- zou kosten. Dat zou niemand accepteren. 
Niemand zou dat ervoor betalen. Toch is dat exact wat hier gebeurt. Direct onder je neus.

Het overgrote deel van de ongeveer 2000 laadpalen in Duitsland waar je met met een pas van TNM kunt laden zijn sinds 1 februari in prijs verdubbeld of tot maarliefst verzevenenvijftig-voudigd.  U leest het goed. 57x zo duur dan elders of dan voorheen. 

Je kunt zelf de prijzen checken op My TNM  en bijvoorbeeld vergelijken met Plugsurfing

Meer dan 2,10 euro per bijgeladen kilometer


Het kan dus zomaar gebeuren dat je je 20kWh Nissan Leaf om 20.00 aan deze laadpaal hangt, betaalt met de TNM pas en de volgende dag om 08.00 weer loskoppelt. Wat in Nederland heel gebruikelijk is en ongeveer €7,- kost,  blijkt in Duitsland ineens €252 te kosten. (willekeurige TNM laadpaal - nieuw tarief €0,35 / minuut). 

Bizarre toestanden. 

Daar had je ook een heel mooie hotelkamer voor kunnen boeken. Als je de auto tenminste aan een TNM paal ernaast had gehangen. Want dan betaal je ineens €4,40 voor exact dezelfde hoeveelheid  energie. (0,22 / kWh).

Kortom in dit simpele voorbeeld zie je al dat je bij de ene laadpaal 57x zo veel kwijt bent als bij de andere. Bij andere providers zie je ook wel verschillen maar deze zijn lang niet zo extreem als bij The New Motion.

Tarieven

De nieuwe tarieven van TNM in Duitsland:

TNM paal      €0,28-€0,50 / kWh of 33-35 cent / minuut
Innogy:           €0,56 / kWh
Has.To.Be :    €6,- / uur
EWE:             €0,48 / kWh
LadeNetz:      €1,19 per sessie + €0,44 / kWh + €0,02 / minuut. 
E.on               €0,33 / Minuut

Ter vergelijking, Plugsurfing: 

TNM paal      €0,37/kWh
Innogy:           €0,31 / kWh + €0,02 / min
Has.To.Be:     €6,- / uur
E.on               €0,16 / Minuut

Oorzaak

Hoe kan dit nu gebeuren? Volgens TNM zélf komt dit doordat de exploitanten de prijzen flink verhoogd hebben. Als dit waar is, dan is dat wel bijzonder slecht uit onderhandeld. Een laadpas provider die je met droge ogen bij laadpaal A €4,40 kan rekenen en bij laadpaal B een factuur van €240 verstuurt voor dezelfde hoeveelheid energie is in mijn ogen niet geloofwaardig. Natuurlijk heb je ook wel extreme uitschieters bij de concurrentie, maar daar zijn de verschillen véél kleiner.

Wat te doen in Duitsland? 8 Tips


Tip 1)  Vermijd palen met tijdstarieven, behalve als je auto op 3-fase 32A (22kW) kan laden zoals de Renault Zoe of de BMW i3. Twee uurtjes aan een laadpaal met bijv €0,10 / minuut staat dan gelijk aan ongeveer  €0,36 / kWh. Daarna direct weghalen!

Tip 2) Ken je auto.  Bij auto's die werken met lagere snelheden zoals 1x32A (7,4kW) of 1x16A (3,7kW) stijgt de prijs per kWh in dit voorbeeld naar respectievelijk €0,72 of zelfs €2,16 per kWh. Ligt de kWh/minuut prijs hoger dan kunnen deze bedragen nog véél hoger uitvallen.  Rijdt je dus een Tesla zonder dual charger, een iMiev of een Nissan Leaf, vermijd deze dingen dan snel en zoek een andere laadpaal. Oppassen dus!

Tip 3) Gebruik gratis of donatie-laadpunten zoals snelladers van LIDL, Community chargers, ALDI Sud etc. Te vinden op o.a. de Goingelectric Routeplanner

Tip 4) Check ALTIJD je route en wat voor soort laadpalen je onderweg tegenkomt. Zowel bij GoingElectric, Plugsurfing, Chargemap en The New Motion. Sorteer waar mogelijk op prijs. Controleer welke prijzen je bij de doorgaans regio-gebonden aanbieders aantreft. Check de gratis laders langs je routes en schroom niet om een ommetje van 15km op je route in te plannen om je €20,- bij de supermarkt uit te geven in plaats van aan LadeNetz terwijl je gratis je kWh's laadt.

Tip 5) Neem meer laadpassen mee. Probeer bijvoorbeeld eens een pas van de LMS familie zoals bijvoorbeeld een pas van Ecotap of NL Mab. Die werken steeds vaker op Duitse laadpunten en hebben gunstiger tarieven. (zie o.a. mijn laadpastop10.nl voor voorbeelden) 

Tip 6) Probeer een flatrate laadpas te bemachtigen, zoals sommige Duitse providers al doen (Entega unlimited AC voor €40 / maand) of een pas met vaste AC tarieven zoals voor BMW rijders de 'ChargeNow'  pas. Je kunt ook je route plannen met bijvoorbeeld alleen maar snelladers van Allego waarbij je per sessie €7,50 kwijt bent. 

Tip 7) Misschien wel de belangrijkste. Dien een klacht in bij TNM over de tarief verschillen en de hoogte van de tarieven bij onze Oosterburen. Dat kan heel makkelijk per mail. Samen bereiken we meer.

Tip 8) Blijf deze blog volgen! En eet meer pindakaas. Eet smakelijk!

Uiteraard heb ik in het kader van hoor- en wederhoor TNM per mail een aantal vragen voorgelegd. Ik heb ze daarbij een week de gelegenheid gegeven om met een inhoudelijke reactie te komen. Deze komt er volgens eigen zeggen wel maar is er helaas nog niet, vandaar dat ik deze post nu publiceer.
Concreet verandert er vooralsnog dus niets aan de bizarre tarieven in Duitsland. Spread the word!